نویسنده: فرنوش رضائی
نه بیش از اندازه آرامم و نه چندان پرسروصدا. جنجال نمیکنم؛ اما راهرفتن روی لبهٔ تیغ را دوست دارم. آغاز سومین دههٔ زندگیام قرین شده با نوشتن برای وبسایتها. کارم را دوست دارم؛ بهشرط اینکه راهی برای رفتن باشد، نه کوچهٔ بنبستی برای ماندن. اگر وقت یار و جیبمان پربار و همسفرمان یارِ غار، سفرکردن را دوست دارم و از درجازدن و درساحلماندن بیزارم. راستی، ادبیات خواندهام و هنوز هم شیفتهوار در حوالیاش پرسه میزنم و زیر طاق آرامشش مینشینم.