رابطهتان با گوگل روز به روز بهتر میشود. رتبههای مقالهها و محصولاتتان مدام ارتقا مییابد. سودتان در حال بیشتر شدن و خلاصه اوضاع حسابی بر وفق مراد است. اما چیزی شبها خوابتان را مختل کرده؛ چیزی مثل خیانت به گوگل. بله، شما در حال استفاده از تکنیک cloaking هستید.
نام تکنیک cloaking، که به آن کلوکینگ یا کلاکینگ هم میگویند، با سئوی کلاه سیاه گره خورده است. این تکنیک که شناخته شدهترین معادل آن در ایران «مخفی کاری» است، از طرف برخی افراد و شرکتهای سئو سایت در شیراز و شهرهای دیگر برای بهبود رتبه وبسایتها استفاده میشود.
در این مقاله کاربرد دقیق تکنیک cloaking در سئوی سایت و روشهای مختلف آن را توضیح میدهیم. در ادامه نیز مفهوم کلوکینگ کلاه سفید و جریمههای گوگل برای این تکنیک را بررسی میکنیم. با «دیجیتالیست» همراه باشید.
فهرست مطالب
تکنیک cloaking در سئو چیست؟
همه دوست دارند وبسایت خود را در رتبههای تکرقمی سرپ (SERP) ببینند. اما کمتر کسی دوست دارد با روشهای موردتایید و زمانبر گوگل به رتبه حقیقی خود برسد. اینجاست که وسوسه پنهانکاری و کلوکینگ به جان ما میافتد.
گوگل در داکیومنتهای خود (در بخش سئوی پیشرفته) کلاکینگ را به این صورت معرفی میکند:
“Cloaking به معنی نمایش یو آر الها یا محتوای متفاوت به کاربران و موتورهای جستجوست. این کار گایدلاینهای گوگل را نقض میکند؛ زیرا نتیجهای را متفاوت از انتظار کاربران به آنها نشان میدهد”
تعریف رایج این تکنیک هم کم و بیش به همین شکل است. تحت کلوکینگ، سرور وبسایت طوری برنامه ریزی شده تا محتوای مختلفی را به کاربران عادی و خزندههای موتور جستجو ارائه دهد. برخی از مثالهای این تکنیک عبارتند از:
- ارائه صفحهای تحت HTML به موتورهای جستجو، در حالی که صفحه در اصل تصاویر یا فایلهای Flash را در اختیار کاربران قرار میدهد.
- نمایش کلمات کلیدی در محتوا فقط زمانی که خزندههای موتور جستجو صفحه را درخواست (request) میکنند، و نه هنگامی که کاربر واقعی به صفحه میرود.
کلوکینگ چگونه انجام میشود؟
میدانیم که یک صفحه وب با برچسبهای متا (متاتگها)، عنوانها و … توسط موتورهای جستجو ایندکس و ذخیره میشود. در سئو کلاه سیاه، وبمسترها این موارد را با تکنیکهای cloaking و به روشهای زیر تغییر میدهند:
- کلوکینگ به کمک آی پی
هر کاربری که به یک وبسایت دسترسی دارد دارای یک آدرس IP بر اساس موقعیت مکانی و خدمات اینترنتی خود است. در این حالت، کاربران از طریق صفحهای با رتبه خوب در SERP و میزان بازدید بالا به صفحه مدنظر هدایت میشوند.
در این روش، سئوکار از رکوردها و سوابق DNS (موجود در cPanel هاست) برای شناسایی آدرس IP و راهاندازی .htaccess جهت هدایت مجدد آنها استفاده میکند. این روش رایجترین تکنیک cloaking است.
- وبسایتهای تحت Flash
طبق اصول سئو، ساختن وبسایت تحت فلش توصیه نمیشود. با این حال، وبسایتهایی هستند که تنها با فلش ساخته شدهاند، و در مواردی از ویژگیها آن استفاده کردهاند. چنین توسعه دهندگانی به جای استفاده از HTML، صرفا صفحاتی با محتوای زیاد را به خزندههای موتور جستجو نشان میدهند. اما بازدیدکنندگان آنلاین، وبسایت واقعی با صفحات فلش را خواهند دید.
- ایمیل کلوکینگ
تکنیک cloaking در ارسال ایمیل هم کاربرد دارد! در این حالت، نام و آدرس فرستنده مخفی میشود، تا گیرنده متوجه نشود چه کسی آن را ارسال کرده است.
- نسبت متن به HTML
موتورهای جستجو توصیه میکنند برای سئوی بهتر وبسایت، نسبت متن به اچ تی ام ال (Text to HTML ratio) بالایی داشته باشید. یعنی وبسایت شما باید در مقایسه با تعداد برچسبهای HTML، محتوای متنی بیشتری در هر صفحه داشته باشد. مثلا سایتهایی که مقالات کوتاه پست میکنند یا محتوای کمتری در صفحههای خود دارند، نسبت متن به HTML کمی دارند.
در این حالت، سئوکارهای کلاه سیاه وبسایت را برای بهینهسازی از اول طراحی نمیکنند. بلکه به جای آن از کلاکینگ استفاده کرده، برخی از بخشهای محتوا را برای مطابقت با اصول سئو مخفی میکنند.
- جاوا اسکریپت کلاکینگ
این اتفاق زمانی میافتد که به کاربرانی که جاوااسکریپت مرورگرشان فعال است یک محتوا، و به کاربرانی که جاوااسکریپت مرورگر آنها غیرفعال است (مانند موتورهای جستجو) یک محتوای دیگر ارائه میشود.
- وبسایتهای گالری تصاویر
منظور از این وبسایتها آنهایی هستند که در صفحات خود تصاویر بیشتری در مقایسه با محتوای واقعی دارند. این تصاویر، حتی اگر مرتبط هم باشند، توسط رباتهای موتور جستجو یا خزندهها اسکن نمیشوند.
بنابراین، سئوکارها سایت را با کلمات کلیدی یا متون مرتبط (که باعث بهبود رتبه میشود) پر میکنند، و بعد با استفاده از تکنیک cloaking آنها را میپوشانند.
- Cloaking عامل کاربر
یک عامل کاربر یک برنامه یا نرمافزار است که به نمایندگی از کاربر فعالیت میکند. مثلا مرورگری که اطلاعات وبسایت را واکشی (fetch) میکند، به عنوان عامل کاربر عمل میکند. وقتی عبارتی را جستجو میکنید، مرورگر کدی را به سرور میفرستد که عامل کاربر را تشخیص یا شناسایی می کند. اگر مشخص شود که عامل کاربر یک خزنده است، محتوای کلوکینگ شده ارائه میشود.
- کلاکینگ هدرهای HTTP
این تکنیک cloaking در دو هدر مختلف میتواند انجام شد:
- مخفی کاری HTTP_REFERER: در این روش هدر HTTP_REFERER درخواستکننده بررسی شده، و بر اساس آن نسخه عادی یا مخفیکاری شده وب سایت نمایش داده میشود.
- مخفی کاری HTTP Accept-language: در این روش هم هدر HTTP Accept-language بررسی شده، و باتوجه به آن یک نسخه خاص از سایت نمایش داده میشود.
چطور میشود کلاکینگ را تشخیص داد؟
تشخیص پنهان کاری همیشه آسان نیست. افرادی که از کلوکینگ استفاده میکنند، سعی میکنند بررسی نسخه مخصوص رباتها را به کاری دشوار تبدیل کنند. آنها این کار را با قرار دادن “noarchive” در برچسبهای متا انجام میدهند. خزندهها هم با دیدن این عبارت صفحه مدنظر را بایگانی نخواهند کرد. این باعث میشود که لینک “کش شده” در لیست جستجو از بین برود. بنابراین، مشاهده نسخهای که ربات آن را خزش میکند، مشکل خواهد شد.
با User-Agent Switcher در مرورگر فایرفاکس میتوان تکنیکهای cloaking مبتنی بر عامل کاربر را پیدا کرد. با این حال، کلاه سیاههای حرفهایتر اجازه نمیدهند با این روش مچشان را بگیرید. آنها یک محتوای خاص را با توجه به آی پی به خزندهها نشان میدهند. یعنی اگر آی پی شما با آی پی مرورگر یکسان نباشد؛ نمیتوانید صفحهای که در آن کلاکینگ انجام شده را پیدا کنید. مخصوصا اگر صفحه نیز از کش مرورگر حذف (exclude) شده باشد.
در مواردی مانند این، گاهی اوقات کاربران میتوانند صفحات مخفی شده را با مترجم گوگل یا همان Google Translate مشاهده کنند. چرا؟
چون سئوکارهای کلاه سیاه معمولا تفاوتی بین خزندهای که برای خزیدن مطالب میآید،با خزندهای که برای ترجمه آن میآید، قائل نمیشوند.
خزندههای مترجم گوگل از همان دامنه آدرسهای گوگل آی پی استفاده میکنند. وقتی کلوکینگکارها تحویل IP را اجرا میکنند، معمولا نسخه فقط Googlebot را به ابزار ترجمه میدهند.
تکنیک cloaking را انجام بدهیم یا نه؟
در دنیای بهینه سازی موتور جستجو یا همان سئو، کلوکینگ یک تکنیک کلاه سیاه محسوب میشود، که گایدلاینهای گوگل را نقض میکند. پیشنهاد اکثر متخصصان سئو این است که برای رتبه بندی بالاتر در موتورهای جستجو cloaking را انجام ندهید.
وبسایت شما چندین بار و با استفاده از آدرسهای IP مختلف توسط گوگل خزیده میشود. آنها از الگوریتمهای پیچیده و سختگیرانهای استفاده میکنند که هرگونه مخفیکاری در وبسایتها را تشخیص میدهند. اجرای تکنیک cloaking بارها باعث برخوردهای شدید و جریمههای جدی از طرف گوگل شده است.
هرچند افرادی هستند که میگویند به خاطر کاربر و بهبود تجربه او از «کلاکینگ کلاه سفید» استفاده میکنند، برای بهتر است جلوگیری از بن شدن سایتتان توسط گوگل یا قرار گرفتن در لیست سیاه آن، از همه روشهای که در بالا به آنها اشاره شد، شد خودداری کنید. البته باید به این نکته توجه داشته باشید که تفاوتهای موجود در نسخههای موبایل و دستکتاپ اصلا به معنی کلوکینگ نیست.
شما تا به حال از تکنیکهای مخفی کاری استفاده کردهاید؟ رتبههایتان بهتر شد یا گوگل متوجه شد که از اعتمادش سوء استفاده کردید؟ منتظر خواندن تجربههایتان در بخش نظرات هستیم.